ای عباس تو چقدر جوانمردی که کنار نهر آب تشنگی کودکان را به یاد آوردی و آب را شرمسار نمودی و من چه قدر بی وفایم که هنگام نوشیدن آب شماها را از یاد برده ام.از یاد برده ام که 72 گل یاس با لب تشنه شهید گشتند.ای آب شرم بر تو و شرم بر من.می خواهم از این پس همیشه یادم بماند که هر وقت آب گوارایی نوشیدم بگویم
<<سلام بر لبان تشنه کام حسین(ع)و یارانش و لعنت خدا بر دشمنانش>>

