پیوند آسمانی

پیامبراکرم(ص):« النِّکَاحُ سُنَّتِی فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِی فَلَیْسَ مِنِّی‏ »

ازدواج سنت من است.هر کس از سنت من رویگردان شود از من نیست.

....................................................................................................................................

رسول اکرم (ص) به سلمان فارسی:

ای سلمان محبت فاطمه در صد مورد پر مخاطره سود می بخشد که آسان ترین آن ها دم مرگ,قبر,میزان,محشر,صراط و به هنگام حساب و کتاب است.

....................................................................................................................................

حضرت زهرا علیهاالسلام فرمود:

پدرم قبل از رحلتش به من فرمود: هر کس سه روز بر او و بر من درود فرستد خدا بهشت را بر او واجب گرداند. راوى مى‏گوید: گفتم: در زندگى او و شما؟ حضرت زهرا علیهاالسلام فرمود: بلى هم در حال حیات، و هم پس از مرگ.

....................................................................................................................................

حضرت فاطمه علیهاالسلام :

اى على! من از پروردگارم شرم دارم که چیزى از تو درخواست کنم که توان برآوردن آن را نداشته باشی.

آمد عروس از ناقه و بگذاشت پا در خانۀ مولا، علی محو تجلایش، خدا در نور سیمایش، نبی از فرق تا پایش، به لب ذکر خداوند تعالایش که یکباره نگاهش بر در و دیوار آن بیت گلین افتاد از آیندۀ خود کرد یاد و با زبان دل دمادم یا علی می‌گفت، گویی باعلی می‌گفت: منم تا پای جان یارت منم یار فداکارت، شهید پای دیوارت، میان آن همه نامرد تنها مرد ایثارت، تو گر خواهی بود آرایش من چهرۀ نیلی از امشب همسرت باشد برای یاریی‌ات آمادۀ سیلی، وجودم چاه غم‌هایت فدایت باد زهرایت، مقاوم در کنارت ایستادم تا ابد چون کوه مستحکم.

 کجایی فاطمه بنت اسد تا بنگری امشب عروست را، بیا ای مادر مولا! بزن گلبوسه بر روی امیرالمؤمنین و بر عروست حضرت زهرا خدیجه ای سلام حق فزون بادا ز اعدادت کجایی تا ببینی گشته وجه‌الله دامادت، تو هست خویش را در یاری دین خدا دادی، نه هستی، بلکه جان خویش را در دست بنهادی، تو زهرا بر علی زادی، چو هست خویش در راه خدا دادی، خدا هم هست خود را بر تو بخشیده همانا دختری دادت چو زهرا و همانند علی بخشید دامادت چه دامادی که ذات پاک حق جان رسولش خواند و جان خلق عالم باد قربانش چه قابل سر که بر خاک قدوم او نهد «میثم».

مژده ای دل که گل خانه احمد بشکفت

گل زیبای محمد به علی آری گفت

همچو زهرا به خدا گلی نیامد به وجود

لایق عشق علی فاطمه زهرا بود

شادمان گشته محمد, فاطمه شد نو عروس

مادر دهر نزائیده گلی چون تو عروس

تهنیت باد و مبارک که چه فرخنده شبی است

به چه زوجیست که خالق بدهد بر وی بیست