مادر

بهترین فرم غزل هایم برای مادر است

دفتر شعرم مزین از صفای مادر است

در قنوت هر نماز خود دعایم می کند

هرچه دارم در دو عالم از دعای مادر است

شأن او روز ازل ضرب المثل گردیده است

باخبر هستم که جنت زیر پای مادر است 

نزد اهل بیت اهل بیت باید ذبح کرد

بچه هایم نذر راه بچه های مادر است

مادر اللهی نیم اما شعارم این بود 

می پرستم آن خدایی که خدای مادر است

وعده ی حق است آخر از سلاطین می شود

هرکه در ساعات عمر خود گدای مادر است

هیچ دانی " حیدر " و "مادر " چرا هم قافیه ست ؟

در لغت هم شاه مردان مبتلای مادر است

"لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار"

فاطمیون مطلع باشید نوای مادر است

خانه ای که مادری در آن نباشد خانه نیست

خانه ای خوب است که در آن صدای مادر است

طبع شعر و ذوق و استحسان من از آن اوست

کار من هر روز و شب مدح و ثنای مادر است

گرچه فرزندی چموشم لیک دارم زمزمه

کل دارائی من یک جا فدای مادر است

در ازای خط خطی هایم نمی گیرم صله

بهترین پاداش کار من رضای مادر است