حدیث گل و یاس

زهرا حدیث سرو و گل و یاس و لاله بود

در لحظه ى وفات فقط هجده ساله بود

صد ها هزار بهار فداى آن مادرى شود

کو بهر عرشیان کلام خوشش چون رساله بود

او مادر تمام شهیدان هستى است

چون مادرى حسن و حسینش حواله بود

صدها هزار فرشته و حورى به گرد عرش

محو خطاب بهشتى آن نیکو خصاله بود

قسمت ز روز الستش بشد على

بر خوان این فلک على به وجودش نواله بود

او چون به پاى امام زمان خودش نشست

اول شهیده ى راه امیر العقاله بود

زهرا چقدر عظیم است که حیدر درون غم

تنها گشایش دلش نگه به بانوى نیکو خصاله بود

جانم فداى همسر و آن مادری که تا ابد

هر جا ز وصف حسن او قال و مقاله بود

گردد جهان فداى شما بانوى مهر و ماه

چون از شما به جهان " رها" عطر خوش آلاله بود...

فاطمیه,1394

نمی دانی ز نامحرم کتک خوردن چه سخت است

نمی دانی ز درد رو نخوابیدن چه سخت است

اگر گویند آتش بی حیا باشد عجب نیست

نمی دانی که در پشت دری بودن چه سخت است

چه کس زیر لگد دیده،که گلبرگ شقایق تاب آرد

شکست استخوان سینه بشنودن چه سخت است

اگر میخی رود در سینه نرگس چه باک است

زسینه پیش طفلان خون تراویدن چه سخت است

اگر خیبر شکن از جاکند خیبر عجب نیست

به شب وقت کفن آهسته نالیدن چه سخت است

حق پیغمبراسلام ادا شدآخر

حمله بر خانه ی ناموس خداشدآخر

تاکه ازکوثریک آیه جدا شد آخر

پشت در محسن شش ماهه فداشدآخر

شهادت حضرت زهرا(س)

حضرت زهرا(س):
 اى پدر، من به یاد روز قیامت افتادم که مردم چگونه در پیشگاه خداوند با حالت برهنه خواهند ایستاد ـ و فریاد رسى ندارد، جز اعمال و علاقه نسبت به اهل بیت (علیهم السلام) ـ

---

حضرت زهرا(س):
 هر که بر پدرم ـ رسول خدا ـ و بر من به مدّت سه روز سلام کند خداوند بهشت را براى او واجب مى گرداند.

یا رب ز فشار درب بی تاب شدم

ا ز ضربت سیلی عدو خواب شدم

هوش از سر من ربوده درد پهلو

اما ز غریبی علی آب شدم

فاطمه جان ِ نبی ِ خـاتم است

فاطمه فخر ِزنانِ عالم است 

فاطمه  دختِ نبوّت ، مصطفی

همسر ِ شاهِ ولایت ، مرتضی

فاطمه الگوی حُسن و رحمت است 

اُسوه ی صبر و وقار و همّت است

فاطمه هرگز تمنّایی نداشت

از علی هرگز تقاضایی نداشت

فاطمه دنباله ی نسل ِ پدر 

بحر ِعصمت را چو او نبوَد گهر

فاطمه امّ ِ ابیهای رسول

پاره ی قلب پدر باشد بتول

فاطمه زهرای حیدر بود و بس

فاطمه دخـتِ  پیمبـر بود و بس

فاطمه پهلو شکسته، غرقِ خون

وصفِ شأنش از توان ِمن ، فزون

دشمنت زد بر تو سیلی، فاطمه 

روی ماهت گشت نیلی ،فاطمه

آسمان نالان ز ِ دردِ فاطمه

کوه حیران، از نبردِ فاطمه

عاقبت ،مرگِ گل ِ یاس ِکبود

شیعه را جز سوگ و جز ماتم نبود

مرتضی بر جسم ِاو غسّال شد

زین سبب ،خون دردلِ اطفال شد

گنج بوده،جسم ِپاک و اطهرش

کرد پنهان،گنجِ خود را همسرش 

کاش گردم ، خاکِ پای فاطمه

هسـتی ام گردد فــدای فاطمه

ای خداونـدِ بـزرگ و داد رس

تـو  بـه دادِ امّـتِ زهـرا برس

مهدی،ای امّیدِ این خیل ِعظیم 

کی به دیـدار ِتو نایل می شویم

می بخشد

حضرت زهرا(س):

نَحنُ وَسیلَتُهِ فِی خَلقِه وَ نَحنُ خاصَّتُه وَ مَحَلُّ قُدسِه وَ نَحنُ حُجَّتُه فی غَیبِه وَ نَحنُ وَرَثَهُ أنبیائِه؛

ما اهل بیت رسول خدا(ص) وسیله ارتباط خدا با مخلوقاتیم ما برگزیدگان خداییم و جایگاه پاکی ها، ما دلیل های روشن خداییم و وارث پیامبران الهی.

---

امام محمد باقر(ع):

فاطمه بانوى زنان بهشت است.

پسر فاطمه هر بار مرا می بخشد
با همین مرتبه صد بار مرا می بخشد
حال او بد شده از هر عمل ننگینم
با همان حالت بیمار مرا می بخشد
در نماز شب و در حالت استغفارش
با همان دیده ی بیدار مرا می بخشد
رحمت خاصِ خودش را به دلم تابانده
با همان رحمت سرشار مرا می بخشد
نقطه ای نور درون دل من بود، وَ او
به نوک سوزن پرگار مرا می بخشد
من حواسم به خودم پرت شد و مولایم
بخداوند که بسیار مرا می بخشد

زهرا(س) در قیامت

رسول خدا(ص):

هنگامى که روز قیامت فرا مى رسد دخترم فاطمه در حالى مى آید که بر یکى از ناقه هاى بهشتى سوار است و از دو پهلوى آن ناقه حریرهاى بهشتى آویزان ، مهار آن از مروارید تازه ، پاهایش از زمرد سبز، دم آن از مشگ ناب ، دیدگانش از در و یاقوت سرخ خواهد بود.
قبه اى از نور بر پشت آن ناقه نصب شده که اندرون آن از بیرون آشکار، میان آن حاوى عفو پروردگار و بیرون آن رحمت خداوند رحیم است .
فاطمه تاجى از نور بر سر دارد که داراى هفتاد پایه باشد، هر پایه اى از آن به وسیله مرواریدى مرصع و نظیر ستاره اى درخشان خواهد بود.
در طرف راست و چپ فاطمه هر کدام هفت هزار ملک خواهد بود.....
و آنگاه از طرف خداوند رئوف ندا مى رسد: اى حبیبه و فرزند رسول من از من بخواه تا عطانمایم ، شفاعت کن تا من بپذیرم ، به عزت و جلال خودم که امروز ظلم و ستم هیچ ستمگرى از نظر من محو نخواهد شد.
در همین زمان است که مى گوید: بار خدایا! فرزندان ، شیعیان ، دوستان ، و دوستان دوستان فرزندان مرا به من ببخش !
آنگاه از طرف پروردگار جهان منادى ندا مى کند: فرزندان ، شیعیان ، دوستان ، و دوست دوستان ذریه فاطمه کجایند؟ ایشان عموما در حالى که ملائکه رحمت پروردگار آنان را احاطه کرده باشند مى آیند. سپس فاطمه جلو مى رود تا ایشان را داخل بهشت مى نماید.

پیدا شدنی نیست

بی نام تو زهرا، گره ای وا شدنی نیست

هرگز نفسی،بی تو مسیحا شدنی نیست

 بوسه به گل دست تو معراج رسول است

فرزند کسی ام ابیها شدنی نیست

 اصلا چه نیازی به پسر داشت پیمبر

نسل نبوی جز به تو احیا شدنی نیست

 سلمان که مرید قدمت بود همیشه

فهمید که بی اذن تو آقا شدنی نیست

 خورشید،زیادیست به هر جا که تو باشی

مانند تو هر نور که زهرا شدنی نیست

 تو منحصرا بانی این چرخ کبودی

در خلقت ما نقش تو حاشا شدنی نیست

 از چشم تو تا عرش خدا فاصله ای نیست

بی عطر تو فردوس فریبا شدنی نیست

 باید که خدا بر قلمم واژه گذارد

 هم شآن تو که پیدا شدنی نیست