سلام بر محرم 1393

باز این چه شورش است که در خلق عالم است

باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است

باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین

بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است

این صبح تیره باز دمید از کجا کزو

کار جهان و خلق جهان جمله در هم است

گویا طلوع می‌کند از مغرب آفتاب

کاشوب در تمامی ذرات عالم است

گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست

این رستخیز عام که نامش محرم است

در بارگاه قدس که جای ملال نیست

سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است

جن و ملک بر آدمیان نوحه می‌کنند

گویا عزای اشرف اولاد آدم است

کشتی شکست خوردهٔ طوفان کربلا

در خاک و خون طپیده میدان کربلا

گر چشم روزگار بر او زار می‌گریست

خون می‌گذشت از سر ایوان کربلا

نگرفت دست دهر گلابی به غیر اشک

زآن گل که شد شکفته به بستان کربلا

از آب هم مضایقه کردند کوفیان

خوش داشتند حرمت مهمان کربلا

بودند دیو و دد همه سیراب و می‌مکید

خاتم ز قحط آب سلیمان کربلا

زان تشنگان هنوز به عیوق می‌رسد

فریاد العطش ز بیابان کربلا

آه از دمی که لشگر اعدا نکرد شرم

کردند رو به خیمهٔ سلطان کربلا

یا فاطمه زهرا(س)

گاهی وقت ها می شود که در زندگی کم می آوری کم آوردنت هم به دست انسان ها حل نشده و امیدی هم نیست که بشود. خدا را صدا میزنی می بینی نمی شود.اهل بیتش را صدا میزنی می بینی و آن ها را واسطه قرار می دهی می بینی باز فرجی نشد.مشکلت هم فقط یک چیز است:محبت,محبت تو در دل عزیز ترین یارت اثر نمی کند.انگار بر گوش هایش مهر کر بودن زده شده و دلش پر از سنگیست که نرم شدن در کارش نیست.خوبی ها و مهربانی هایت اصلا در او اثری ندارد.هر دری را که میزنی باز نمی شود.کسی که برایش نفست را می دهی حرف از جدایی می زند.پند و اندرز هیچ کس حتی پدر و مادر هم در او اثر نمی کند.او حتی به رحمت خدا هم امیدی ندارد و می گوید مگر می شود کسی را که از اول دوست نداشتم و مجبور به زندگی با او شده ام را دوست بدارم.می گویی خدا اگر بخواهد می شود می گوید نه نمی شود.کم کم خودت هم ناامید می شوی.فقط برای اینکه زندگی نوپایت را نبازی مقاومت می کنی و می گویی من به لطف و رحمت خدا امیدوارم و روزنه امیدی را برای خودت در دلت مجسم می کنی.خدایا اگر امتحان الهی است چه قدر سخت است من که طاقتش را ندارم.خدایا تو که صدای ما را در همه حال می شنوی و با اینکه بنده خوبی برایت نبوده ایم تا به حال نا امیدمان نکرده ای.خدایا همه امیدم به توست.تو که سرچشمه همه خوبی ها و مهر و محبت ها هستی.خدایا روزنه امیدی نشانم بده و تنهایم نگذار.خدایا زندگی ای که سال ها در آرزویش بودم را به من برگردان.خدایا من که استخاره کردم و در های رحمتت در آن گشوده شده بود پس چرا اینگونه شد. خدایا به حق حضرت زهرا (س) و به حق اهل بیت ایشان آن ها را واسطه قرار می دهم اگر من آبرویی دارم خودت آن را حفظ کن و عشق و محبتت را از زندگیم دریغ نکن.خدایا به حق حضرت علی اصغر امام حسین(ع) امیدم را به درگاهت نا امید برنگردان.الهی آمین

نجوا با امام زمان(ع) 15 شعبان 93

به نام خدا

امشب شب ولادت حضرت مهدی(ع) است و روزی که گذشت 22 خرداد روز ولادت من بود.از مدتی پیش خوشحال بودم که این تقارن فال نیک است ولی امروز یکی از بدترین و اندوهگین ترین سالروزهای تولدم بود.مهدی جان نمی خواهم پیش شما جانماز آب کشم چون من در حد و اندازه آوردن نام نیک شما نیستم چه رسد به نوشتن برای شما یا انتظار شما یا چیزی خواستن و طلب شفاعت از شما.حتی من نمی توانم درک کنم که شما از دست من یا ما ها دلتان چه غمگین است.به قول یک زرتشتی که می گفت بعضی مسلمان ها به حضرت عباس(ع)قسم می خورند چون به ایشان اعتقاد دارند ولی ایمان ندارند ولی من با این که اقلیتم جرات ندارم به اسم حضرت عباس(ع) قسم بخورم.
حالا آقا جان من خودم را می گویم چون از حال دیگران بی خبرم ,من به شما اعتقاد دارم ولی راستش به شما آن ایمان واقعی را ندارم چون فقط از هفت روز هفته فقط جمعه ها به یاد شما هستم و آن هم فقط در حد چند دقیقه.شاید اگر موقعی هم جلو دوربین صدا و سیما از من سوال شود آیا شما منتظر امام زمان(ع) هستید برای اینکه ریا نشود بگویم آری ولی از ته دلم انتظار نمی کشم و این فقط انتظار زبانی است.
مهدی فاطمه(س) من آدم خطاکار و گنهکاری هستم و شاید شما بعضی از مواقع میلی به دیدن پرونده اعمالم نداشته باشید ولی آقا جان می گویند از دل برود هر آنکه از دیده رود و با اینکه من هرگز شما را ندیده ام و مهر شما از شنیده ها در دلم قرار گرفته است ولی شما را دوست دارم.
مهدی جان امشب شب ولادت شماست و عرشیان و فرشیان همه خوشحالند ای کاش حال من هم امشب خوش بود و آشوب و ولوا در دلم به پا نبود تا برایتان مطالبی زیباتر و شادمانه تر می نوشتم.
آقا جان جسارت است ولی ای کاش می شد دل من و دل های غمگین دیگر کمی آرام تر می شدند ولی با اینکه در نا امیدی بسی امید است به این هم امیدی نیست.
در پایان به عنوان خاک پایتان ولادتتان را به شما تبریک می گویم و همچنین از مادرتان حضرت زهرا (س) که به هنگام گرفتاری ها می شود یا فاطمه زهرا,طلب خیر می نمایم.

سمت خدا 1

خدای من « بهشتی» دارد ، نزدیک ، زیبا ، بزرگ
و به گمانم «دوزخی» دارد کوچک ، بعید
و در پی دلیلی ست که ببخشد مارا
گاهی به بهانه یک دعا . . .
................................................

آرزو کن

گوشهای ” خدا ” پر است از آرزو و دستهایش پر از معجزه

شاید بزرگترین آرزوی تو کوچکترین معجزه ی ” خدا ” باشد . . .

.........................................................

دلم گرم خداوندیست که با دستان من ، گندم برای یاکریم خانه میریزد

چه بخشنده خدای عاشقی دارم که میخواند مرا با آنکه میداند گنهکارم

دلم گرم است ، میدانم بدون لطف او تنهای تنهایم برایت من ، خدا را آرزو دارم . . .

خدایا

گاهی تو را بزرگ می بینم و گاهی کوچک

این تو نیستی که بزرگ می شوی و کوچک

این منم که گاهی نزدیک می شوم و گاه دور . . .

....................................................

الهی

سکوتم را نبین، دستانی خالی و دلی پر از گناه دارم

آن را پر کن و این را خالی . . .

...............................................................

خدا آن حس زیبایی است که در تاریکی صحرا

زمانی که هراس مرگ میدزد سکوتت را

یکی همچون نسیم دشت میگوید “کنارت هستم ای تنها”

خدایا ” تو را عاشق دیدم و غریبانه عاشقت شدم

تو را بخشنده پنداشتم و گنه کار شدم

تو را وفادار دیدم و بی وفایی نمودم ولی هر کجا که رفتم سرشکسته بازگشتم

تو را گرم دیدم و در سردترین لحظات به سراغت آمدم

اما…

تو مرا چه دیدی که همچنان بخشنده و توبه پذیر و مشتاق بنده ات ماندی ؟

ولادت امام سجاد(ع)93

فراز هایی از نیایش امام سجاد(ع)
خدایا!
تویی که کارگشایی و سخاوتمند؛
مهرت به من آرامش می بخشد
ونیکویی ات رهنمونم می شود.
با تکیه بر ذات پاک و مقدست ، از تو می خواهم
که مرا از آستان متبرکت، تهیدست نرانی.
..................................................
خدایا!
پیش از آنکه کسی را بخوانم ، تو را می خوانم
و هیچ کس در چشم انداز امیدم با تو شریک نیست.
هیچ آفریده ای در دعای من،
به درگاه تو همراه نیست
و ندای خواهشم، او و تو را با هم در بر نمی گیرد.
چرا که فقط تو را سزاست، یکتایی و یگانگی،
نهایت قدرت و بی نیازی و عظمت دگرگون سازی.
...................................................................
خدایا!
همانندترین رفتار به خواسته ی تو
و سزاوارترین کار به بزرگواری تو،
رحمت آوردن بر کسی ست،
که از تو درخواست رحمت دارد.
و رسیدن به فریاد کسی ست،
که از درگاه تو فریادرسی خواهد.
..........................................................
خدایا!
نیات و آرزوهای مرا به لطفت،
پاک و بی ریا گردان.
و باورم را آن گونه که صلاح توست،
در راه راست اصلاح فرما.
رفتار و کارهایم را در جهت خشنودی ات قرار بده
و خشنودی مرا با رضای خودت میزان کن.

امام سجّاد(ع) :

خوددارى از آزار رساندن ، نشانه کمال خرد و مایه آسایش دو گیتى است .

.............................................
امام سجّاد (ع) :

آخرین سفارش حضرت خضر به حضرت موسى این بود که : هرگز کسى را به سبب گناهش خوار نکن .

..........................................................

امام سجّاد(ع) :

همه خوبى ها را در بریدن طمع از آنچه در دست مردم است ، دیدم

...............................................................

امام سجّاد (ع) :

خداوند از آن کس خشنودتر است که خانواده خود را بیشتر در رفاه و نعمت قرار دهد .

...........................................................................

امام سجاد(ع):

خداوند هر قلب محزون و هر بنده شکرگزار را دوست دارد

.......................................................................................

امام سجّاد (ع):

عبّاس را نزد خداوند منزلتى است که در روز قیامت همه شهیدان بر آن رشک مى برند.

القاب حضرت عباس(ع)

1ـ عباس: چون مثل شیر حمله مى کرد دلیر بود ترس در دل دشمن مى ریخت و فریادهاى حماسى اش لرزه بر اندام حریفان مى افکند.

2 ـ ابوالفضل: نام پسرش فضل بود و هم این که وى پدر فضیلت و خوبى ها بود و فضل و نیکى زاده او و مولود سرشت پاکش بود.

3 ـ ابوالقربه: (پدر مشک) به خاطر مشک آبى که بر دوش مى گرفت و از کودکى میان بنى هاشم سقایى مى کرد.

4 ـ سقا: به خاطر این که آب آور تشنگان بخصوص در سفر کربلا بود.

5 ـ قمر بنى هاشم: وى در میان بنى هاشم زیباترین و جذاب ترین چهره را داشت و چنین ماه درخشان در شب تار مى درخشید.

6 ـ باب الحوائج: آستان رفیعش قبله حاجات و توسل به آن حضرت بر آورند و نیاز دردمندان است.